Smereczne na Łemkowszczyznie Wspomnienia i relacje

Tego, co przeżyłem w czasie wojny, w czasach okupacji hitlerowskiej 1939-44, nie da się nigdy zapomnieć. Ohydne zniewolenie, rozłąki dzieci, rodzin, poniesione ofiary, krzywdy, łapanki, obozy koncentracyjne, straty moralne i na końcu utrata całego dorobku życiowego... Uważaliśmy sobie też za dużą niesprawiedliwość, że po wojnie uznano nas, Łemków Beskidzkich, za zdrajców własnego państwa powojennego. Jak można o tym nie napisać, że nie byliśmy zdrajcami, a staliśmy się ofiarami stalinowskiej ideologii. Dziś prawdę już znamy...

Urodziłem się 8 czerwca 1932 roku, w dniu o słonecznym, ciepłym poranku. (...) Toteż i charakteryzuje mnie duża tolerancja, życzliwość, serdeczność i mam równy szacunek dla każdego. (...) Nie da się ukryć, że ciągle prześladowała mnie myśl, że trzeba opisać to wszystko, co było nieludzkie, fałszywe i podłe. (...) Pragnę przy tym nadmienić, że moim honorem jest pokazać rzeczywistą prawdę, bez polityki i bez kąśliwego języka, a tej prawdy będzie dużo. Pragnę zwrócić uwagę, że moja mała wieś Smereczne jest położona w takim specyficznym punkcie geostrategicznym, że i w I wojnie światowej, jak i w II wojnie światowej została całkowicie spalona.