Radość i uśmiech

„Nie czekać na szczęście wieczne, ale być szczęśliwym każdego dnia w ziemskim świecie” - Jan XXIII „Człowiek jest istotą stworzoną do radości, nie do smutku” - Jan Paweł II Autorka prezentując sylwetki Papieży, wskazuje na potrzebę przekazywania radości i humoru w głoszeniu Słowa Bożego. „Chrześcijanin XXI wieku nie powinien bać się śmiechu i uśmiechu. Przeciwnie, powinien o nim światu dawać świadectwo, zachowując w głębi serca radość i dobry humor, zwłaszcza w lęku i rozpaczy” (B. Boisson „Uśmiech Pana Boga”). Oba pontyfikaty – choć jeden z nich krótki, a drugi rekordowo długi – oceniane są jako rewolucyjne w historii Kościoła. Pokazują, że dokonywanie wielkich dzieł nie musi odbywać się w atmosferze trwogi i nabożnego skupienia. Być może Janowi XXIII i Janowi Pawłowi II udało się dokonać tak wielu zmian ze względu na dystans, jaki mieli do siebie samych, do swojego urzędu, do ludzi, a nawet do spraw Kościoła. Jan XXIII i Jan Paweł II to uśmiechnięci papieże pełni poczucia humoru i dystansu zarówno do siebie, jak i do innych ludzi, oraz do rozmaitych spraw towarzyszących ich posłudze. W pamięci wielu osób zapisali się jako ludzie o ogromnej dawce wesołości i optymizmu, które na dodatek udzielały się innym.