Pośmiertne dzieje Austro-Węgier. Obraz monarchii habsburskiej w piśmiennictwie międzywojennym

Autor postawił sobie za cel przyjrzenie się fenomenowi wielonarodowościowej monarchii nie z punktu widzenia jej dziejów, ale ich funkcjonowania w pamięci zbiorowej. Przeanalizował w tym celu teksty historyczne, publicystykę i literaturę piękną, śledząc interpretację wybranych problemów. Autor dochodzi do wniosku, że poczucie wyjątkowości austro-węgierskiej wielokulturowości i wieloetniczności jest raczej wynalazkiem współczesności.

Koedycja z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk

Spis treści:

Wprowadzenie
Austro-węgierska spuścizna w okresie międzywojennym
Nowsza historiografia o Austro-Węgrzech
Rozdział I. Problemy metodologiczne i teoretyczne
Narracja, opowiadanie i poznanie historyczne
Pamięć, historia i formalne struktury czasu
Austro-Węgry i dzieje powszechne
Rozdział II. Austro-Węgry w historiografii
Niedostatki dualizmu, czyli węgierska finezja
Swarliwość, partykularyzm i partyjniactwo podkopują fundamenty państwa
Niewczesne rozważania, czyli o nieuchronności i jej alternatywach
Et tu contra me, czyli śmierć w ramionach Prusaka
Podsumowanie albo gra niedomówień
Rozdział III. Austro-Węgry w publicystyce
Misja Austrii, czyli konieczność dziejowa
Austriacka idea
Austria jako apokaliptyczna tandeta
Rozdział IV. Austro-Węgry w literaturze
Cesarstwo Świętego Spokoju
Odcienie apokalipsy
Fantazmaty austro-węgierskiej wyobraźni
Dodatek: szkic do portretu Franciszka Józefa I
Podsumowanie
Austro-Węgry a tożsamość
Powinowactwa mimo woli
Konkluzje, czyli ciągłość i zmiany
Podziękowania
Abstract
Zusammenfassung
Bibliografia
Spis ilustracji
Indeks osób
Indeks wybranych nazw i pojęć