Korespondencja

Wymiana listów między Marianem Pankowskim, pisarzem mieszkającym w Brukseli, a Krystyną i Czesławem Bednarczykami, właścicielami Oficyny Poetów i Malarzy w Londynie, trwała 60 lat. Zaczęła się od zaproszenia, które Czesław Bednarczyk rozesłał w 1949 roku do wielu pisarzy polskich na emigracji, zalecając swój pomysł działalności wydawniczej. Lektura ponad pięciuset listów, które składają się na korespondencję z Bednarczykami, pozwala poznać dzieje tej sześćdziesięcioletniej współpracy i przyjaźni, zaznajomić się z interesującymi osobami żyjącymi w ciekawych czasach i miejscach. Satysfakcja jest tym większa, że osoby te nie są wymyślone i choć zapewne przyjmują tu i ówdzie różne pozy, to przecież sama natura listu jako dokumentu sprawia, że obcuje się z bohaterami rzeczywistymi. Dla historyka dwudziestowiecznej literatury i życia literackiego dodatkową korzyścią czerpaną z lektury tych listów jest możliwość poznania niejako od wewnątrz działania wydawnictwa, które miało znaczące zasługi w udostępnianiu dorobku pisarzy emigracyjnych. Fragmenty dotyczące projektów publikacji, korekt, rozliczeń finansowych, szczegółów dotyczących dystrybucji nie są może same w sobie pasjonujące i wymagają cierpliwości od czytelnika, ale dają pojęcie o manufakturowej produkcji książki drukowanej, a ta jest dziś z pewnością atrakcją jako umiejętność ginąca.<br/>