Ewaluacja edukacyjna. Interdyskursywne dialogi...

Książka dzieli się na dwie części. Pierwsza Tradycje iwspółczesność pokazuje genezę, rozwój oraz współczesne sposoby istnienia ewaluacji edukacyjnej wdwóch jej postaciach: jako praktyki nieodłącznie związanej zdziejami naszego gatunku oraz jako grupy nurtów, podejść iteorii istniejących wramach dyscypliny akademickiej powstałej wlatach 50. ubiegłego stulecia wStanach Zjednoczonych. Wten sposób chcę zaprzeczyć obecnej wmyśleniu wielu wpływowych osób wPolsce tezie, że ewaluacja jest kulturowo obcym, wziętym zkosmosu bytem. Że nie istniała wcześniej ijeśli już musimy ją prowadzić (bo tak każe prawo), to trzeba ją wymyślić od nowa. Wtej części przedstawiam świadectwa, wktórych świetle takiej tezy da się bronić.<br/>Drugiej części książki nadałem tytuł Słowa wytrychy, słowa klucze. Analizuję tu sześć kategorii: wartości, refleksję, dialog, podmioty sceny edukacyjnej, odpowiedzialność ijakość. Każdej znich poświęcam osobny rozdział. Oich wyborze zadecydowały dwie kwestie. Pierwszą znich jest fakt, że każda ztych kategorii odnosi się do fundamentalnych problemów podejmowanych wteorii imetodologii badań ewaluacyjnych. Jednocześnie zracji swojej ogólności traktowane są często jako aksjomaty niewymagające dalszych uzasadnień. Tymczasem jeśli się im przyjrzeć bliżej nawet jeżeli przyjmują status ukrytych przedzałożeń (por. Slife, Williams, 1995), to zawsze stanowią punkt odniesienia wzrozumieniu fenomenu bogactwa modeli, nurtów, podejść czy generacji ewaluacji.<br/>