Charyzmat i tożsamość osób konsekrowanych

Materiały z Sympozjum Duchowości Honorackiej zorganizowanego 23 maja 2012 roku na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, w piątym roku nowenny przed setną rocznicą śmierci błogosławionego ojca Honorata Koźmińskiego. teksty prelegentów oraz innych Autorów zawierają duży ładunek treści duchowej do przeżycia i refleksji, a w konsekwencji pomoc w kształtowaniu postaw osób konsekrowanych, wybranych łaską Ducha Świętego i zaproszonych do podjęcia szczególnej misji w Kościele i świecie. Przedstawiane treści odsłaniają głębię, ale i złożoność tak istotnych dla życia konsekrowanego zagadnień, jak charyzmat i tożsamość. (...)
W wypowiedziach o charyzmacie spotyka się plastyczny obraz odkrycia charyzmatu. Miało się ono dokonać wtedy, gdy Duch Święty otworzył założycielowi tekst Ewangelii na określonej stronie, a on szedł przez życie wpatrując się w Chrystusa, ale też wciąż odczytywał ten tekst. W ślad za nim czynią to wszyscy członkowie danego zgromadzenia. Chociaż wszystkie osoby konsekrowane naśladują Jezusa i dążą do świętości życia, to jednak charyzmaty poszczególnych zgromadzeń różnią się między sobą. Mają własny, niepowtarzalny koloryt dzięki oryginalnemu układowi ewangelicznych wartości i zadań. Życie osób konsekrowanych, wiernych swej tożsamości, staje się uobecnieniem ziemskiego życia Chrystusa. Bóg chce, by w swej ułomnej, ludzkiej naturze dawali o Nim świadectwo "językiem życia przemienionego", ewangelicznym stylem życia, ujawnianiem Bożej logiki w działaniu.
Krystyna Dębowska CSFAA