Bezpieczeństwo społeczne. Ewolucja, instytucje, zagrożenia.

Celem publikacji jest próba kompleksowego spojrzenia na kwestie bezpieczeństwa społecznego przez pryzmat historycznych, prawnych i instytucjonalnych uwarunkowań, a także przez pryzmat problemów, które wpisują się aktualnie w społeczną przestrzeń bezpieczeństwa. Intencją autorów nie jest zaprezentowanie całej, złożonej przecież problematyki związanej z bezpieczeństwem społecznym, ale usystematyzowanie dotychczasowej wiedzy z tego zakresu i wskazanie tych problemów, na które powinno zwrócić się uwagę, tworząc solidne podstawy skutecznego systemu działań zapewniających bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom życia społecznego.

W publikacji zaprezentowany został zarówno historyczny kontekst bezpieczeństwa społecznego, uwzględniając jego europejski i polski wymiar, jak również współczesne podejście do problematyki bezpieczeństwa społecznego na gruncie nauk o bezpieczeństwie, z uwzględnieniem jego praktycznego wymiaru, przekładającego się na politykę społeczną i prawne podstawy podejmowanych w tym zakresie działań w Polsce.

Zaprezentowane zostały też najważniejsze instytucje międzynarodowe, oddziaływujące na kształt polskiej polityki bezpieczeństwa społecznego oraz polskie instytucje, od władzy ustawodawczej do urzędów administracji rządowej, samorządowej i organizacji pozarządowych, działających w ramach systemu bezpieczeństwa społecznego. Przedmiotem publikacji jest też przedstawienie i analiza wszystkich zjawisk, wyzwań i zagrożeń bezpieczeństwa społecznego zarówno w skali państwa, jak i w wymiarze personalnym. Autorzy wskazują kierunki ewolucji bezpieczeństwa społecznego w jego aspekcie teoretycznym i praktycznym.

Każdy z rozdziałów kończą słowa kluczowe i pytania, które w przypadku korzystania z monografii przez studentów pozwolą na powtórzenie, usystematyzowanie i utrwalenie wiedzy stanowiącej przedmiot nauczania na kierunkach studiów związanych z bezpieczeństwem.

Monografia ta jest skierowana nie tylko do specjalistów zajmujących się analizą bezpieczeństwa społecznego, ale również do studentów kierunków bezpieczeństwa narodowego i wewnętrznego.

Piotr Majer – profesor doktor habilitowany, wieloletni wykładowca w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie, od 2000 r. zatrudniony na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, m.in. jako kierownik Katedry Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego, obecnie prodziekan ds. nauki. Organizator kilkudziesięciu krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych specjalizujący się w badaniach nad policją jako instytucją państwa w rozwoju dziejowym. Autor ponad 20 książek, kilkudziesięciu artykułów naukowych i recenzji. Wyróżniony m.in. nagrodą ministra spraw wewnętrznych i administracji, komendanta głównego Policji, komendanta-rektora Wyższej Szkoły Policji, rektora UWM oraz Medalionem Pamięci Pieta Miednoje 1940. Wieloletni redaktor naczelny periodyku „Policja – kwartalnik kadry kierowniczej Policji”.

Andrzej Urbanek – profesor doktor habilitowany, oficer Marynarki Wojennej, dyrektor Instytutu Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Pomorskiej w Słupsku, specjalista w zakresie obrony przed bronią masowego rażenia i edukacji obronnej. Obecnie specjalizujący się w zagadnieniach teorii bezpieczeństwa narodowego, w tym bezpieczeństwa państwa i bezpieczeństwa personalnego w jego wymiarze społeczno-kulturowym. Kierownik i uczestnik wielu projektów badawczych, w tym projektów międzynarodowych. Autor licznych publikacji i monografii z zakresu teorii bezpieczeństwa, redaktor naukowy cyklu wydawniczego Wybrane problemy bezpieczeństwa.