Arcybiskup Antoni Baraniak 1904–1977

Antoni  Baraniak,  syn  ziemi  wielkopolskiej,  urodzony  w  niewielkiej  wsi Sebastianowo, gruntownie wykształcony salezjanin, zaufany sekretarz prymasów Polski – Augusta Hlonda i Stefana Wyszyńskiego, więzień okresu stalinowskiego, poddany wycieńczającym przesłuchaniom, które nieomal zakończyły się jego śmiercią, biskup sufragan gnieźnieński i arcybiskup metropolita poznański. Jeden z najważniejszych, obok prymasa Stefana Wyszyńskiego i kard. Karola Wojtyły, członków Konferencji Episkopatu Polski, uczestnik Soboru Watykańskiego II, zapalony filatelista i fotograf. To tylko kilka zdawkowych informacji o jednej z najbardziej niezwykłych postaci polskiego Kościoła w XX w. Choć od kilku lat sylwetka Antoniego Baraniaka jest sukcesywnie przypominana, m.in. przez książki i filmy dokumentalne, a jego imię noszą szkoła w Mchach i ulica w Poznaniu, to jednak poza Wielkopolską i wąskim gronem historyków Kościoła jest on prawie zupełnie nieznany. Niniejszy album, przez obszerny wstęp i kilkaset fotografii, przybliża postać tego wielkiego człowieka, któremu krótko przed śmiercią kard. Karol Wojtyła powiedział: „Kościół nigdy księdzu arcybiskupowi nie zapomni, że go bronił w najtrudniejszych czasach”.

Publikacja w ramach centralnego projektu badawczego IPN „Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944–1989”.