Klucze do Rosji

Obok klasyków dokumentalnej prozy podróżniczej lub pretendentów do tego miana znaleźli się w opracowaniu zarówno aplikanci reporterskiego (czy - literackiego) fachu, jak również podróżnicy niezawodowcy. Łączy ich jedno - wszyscy oni szukają klucza(y) do Rosji. Starałam się śledzić przejawy polskiej jednomyślności, a może raczej jednogłosowości, w narracjach o świecie rosyjskim. Ale pragnęłam też zwrócić uwagę na kontrapunkty i miejsca dialogu, na dyskursy, które odznaczają się kategorycznością sądów oraz takie, które odżegnują się od arbitralnych podsumowań.<br/>Całość podzieliłam na dwie części. Układ ten wyznacza główną oś moich refleksji, które, by ująć to najprościej, koncentrują się wokół dwóch zapytań: jak? , czyli o strategię podróżniczych opowieści, i co? , czyli o tematy. Niemniej płaszczyzny te na siebie zachodzą. Publikacja niniejsza nie rości sobie praw do bycia kompendium traktującym o współczesnej polskiej literaturze podróżniczej dotyczącej Rosji, literaturze - skądinąd - żywej, dynamicznie się rozrastającej. Każdy z rozdziałów funkcjonować może samoistnie. Omówione dyskursy oraz podjęte wątki tematyczne mają charakter egzemplifikujący, lecz mam nadzieję, że trafnie wskazują na ważne tropy polskich narracji podróżniczych.<br/>