Jednorożce

<p>Osiem opowiadań o inności i odkrywaniu własnej tożsamości. - Nawet to, co oryginalne i</p><p>wyjątkowe może występować powszechnie - tak z queerowością opowiadań Barbory</p><p>Hrnovej próbowali sobie radzić twórcy i twórczynie opisów wydawniczych. - Autorka</p><p>&quot;Jednorożców&quot; nie spełnia oczekiwań dyktowanych wprost lub subtelnie sugerowanych</p><p>przez przestrzeń kulturową, w której żyje. A jednak, potrafi precyzyjnie i trafnie odwzorować</p><p>tę przestrzeń, niezależnie od tego, czy znajduje się ona w kawiarni, wiejskim domu,</p><p>wynajętym mieszkaniu, czy oddziale psychiatrycznym, i niezależnie od tego, czy jesteśmy w</p><p>Bratysławie, Tbilisi, czy na wsi we wschodniej Słowacji - pisano. - Ta książka jest</p><p>introwertyczna, w najlepszym znaczeniu tego słowa - twierdzi słowacka poetka</p><p>Maria Ferencuhova.</p>