Hymny na uroczyste święta Bogarodzice Maryjej

Hymny na uroczyste święta Bogarodzice Maryjej (1640) stanowią najważniejsze dzieło liryczne Zimorowica. Na zasadniczą część zbioru składa się dwanaście hymnów poświęconych najważniejszym świętom maryjnym, które utkane zostały z ustępów biblijnej Pieśni nad pieśniami doprawionych elementami petrarkistycznymi. Dzięki zatarciu motywowanych przez uroczystości sytuacji fabularnych na rzecz skupienia na miłosnym dyskursie Oblubieńca Jezusa, Oblubienicy Bogarodzicy i złaknionego ich miłosierdzia wiernego poeta uzyskał niezwykły efekt artystyczny. Hymny dopełnia wariacja na temat Pozdrowienia anielskiego i Litanii oraz przekłady kilku łacińskich kantyków i antyfon maryjnych, udatnie konkurujące z wcześniejszymi translacjami. Stwarzają one odpowiedni kontekst dla hymnów autorskich, nobilitując je jako równoważne i równoprawne teksty o charakterze modlitewnym.<br/>Najwybitniejsze dzieła, składające się na dzisiejszy kanon staropolskiego piśmiennictwa, z natury wyrastają ponad literacką przeciętność swoich czasów. O epoce, jej mentalności i gustach znacznie więcej mówią jednak utwory nie największe, a najbardziej typowe. Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej, udostępniając najciekawsze utwory mniej eksponowanych dziś nurtów, przybliża dzieła reprezentatywne, a przez to nie mniej ważne od arcydzieł. Tomiki serii przygotowane są zgodnie z wymogami stawianymi edycjom krytycznym. Prezentowane teksty opatrzono objaśnieniami oraz wstępem, wprowadzającym w istotną dla utworu problematykę historycznoliteracką.<br/>