Determinanty popytu na pracę w Polsce w okresie transformacji

Niniejsza książka dotyczy jednego z ważniejszych problemów, jakie pojawiły się w gospodarce polskiej po 1989 r., kiedy rozpoczął się proces transformacji ustrojowej. Jest nim utrzymywanie się popytu na pracę poniżej poziomu gwarantującego pełne wykorzystanie siły roboczej, a co za tym idzie - istnienie bezrobocia. Przedmiotem niniejszej rozprawy jest kompleksowa analiza popytu na pracę, zawierająca zarówno analizy teoretyczne, jak również empiryczne modele popytu na pracę. Część teoretyczna obejmuje omówienie najważniejszych pojęć związanych z popytem na pracę oraz przegląd teorii ekonomicznych, dotyczących tego zjawiska. Część empiryczna zawiera opis popytowej strony rynku pracy w Polsce w okresie transformacji, zachodzących tendencji oraz charakterystykę struktury popytu na pracę w ujęciu regionalnym i sektorowym. Ponadto w części empirycznej podjęta została statystyczna weryfikacja wpływu poszczególnych czynników na wielkość popytu na pracę w Polsce. Głównym celem pracy jest identyfikacja czynników w największym stopniu determinujących wielkość popytu na pracę w Polsce w okresie transformacji. W szczególności podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, czy przyczyną utrzymywania się popytu na pracę na poziomie niższym od istniejącej podaży pracy w większym stopniu są czynniki o charakterze neoklasycznym (związane z kształtowaniem się płac realnych na zbyt wysokim, w stosunku do możliwości gospodarki, poziomie) czy też czynniki o charakterze keynesowskim (wynikające z niedostatecznego poziomu agregatowego popytu). Ponadto istotnym celem pracy jest również przedstawienie regionalnego i sektorowego zróżnicowania popytu na pracę w Polsce i jego zmian w badanym okresie.