BEHAWIORYSTA

Jestem miłośniczką twórczości Remigiusza Mroza. Autor przyzwyczaił mnie do napięcia, strachu i zaskakujących zakończeń. Jego nazwisko jest dla mnie gwarancją dobrego kryminału i emocjonującej, mrożącej krew w żyłach lektury. Behawiorystę, jedno z najmłodszych „dzieci” autora, chwaliło wielu czytelników i recenzentów, pisząc w opiniach, że to najlepsza powieść Mroza. Moim zdaniem laudacje nie są przesadzone. Remigiusz Mróz skomponował fantastyczne dzieło – straszne i poruszające. To połączenie kryminału i thrillera. Choć Remigiusz Mróz wydaje się być najpłodniejszym polskim pisarzem ostatnich miesięcy, jego powieści nie tracą na jakości. Wręcz przeciwnie – mam wrażenie, że Behawiorysta to zbiór wszystkiego, co doskonałe w twórczości opolanina. Mróz kolejny raz stworzył oryginalne, wyraziste, mroczne i tajemnicze postaci. Kompozytor jest bardzo, bardzo negatywnym bohaterem, ale mimo to intryguje czytelnika od początku do końca. Jego poczynania i wybory, jakie stawia przed widzami internetowej relacji, zmuszają do zrobienia rachunku sumienia i, częściowo, podejmowania decyzji, opowiedzenia się za którąś ze stron. Kompozytor to bestia w ludzkiej skórze, o czym świadczą makabryczne opisy okaleczeń dokonywanych na zakładnikach. Remigiusz Mróz znów mnie zmroził. I to bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.