Europejska integracja gospodarcza w polityce RFN 1949- 2000

Podstawy niemieckiej polityki integracyjnej po II wojnie światowej; Integracja – przesłanki, definicja, skutki; Niemcy wobec integracji europejskiej; Niemcy w procesie kształtowania się struktur integracji gospodarczej w Europie 1948-1958; Europejska Organizacja Współpracy Gospodarczej (OEEC), Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS); Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG); Republika Federalna Niemiec w procesie pogłębienia integracji gospodarczej; Pogłębienie integracji gospodarczej – wprowadzenie; RFN wobec idei pogłębienia integracji na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych; Mechanizmy kursowe EZW i ESW; Budowa unii gospodarczej i walutowej w latach dziewięćdziesiątych; Niemcy w procesie rozszerzenia integracji gospodarczej; Proces rozszerzenia – wprowadzenie; Strefa wolnego handlu z OEEC jako punkt wyjścia polityki rozszerzenia; Pierwsze rozszerzenie, 1973 – Wielka Brytania, Irlandia, Dania; Drugie rozszerzenie, 1981-1986 –Grecja, Hiszpania, Portugalia; Trzecie rozszerzenie, 1995 – Austria, Finlandia i Szwecja, Rozszerzenie UE na Wschód; Podsumowanie – konsekwencje rozszerzeń WE/UE dla polityki integracyjnej RFN; Pozycja RFN w handlu wewnętrznym UE oraz w handlu z krajami kandydującymi (tabele i wykresy); Koszty integracji gospodarczej w Europie w polityce RFN; Problem kosztów integracji – wprowadzenie; Pierwszy etap rozwoju systemu finansowego WE: 1958-1969; Finanse WE w latach siedemdziesiątych; Reformy finansów Wspólnot Europejskich w latach osiemdziesiątych; RFN w procesie przebudowy systemu finansowego WE w latach dziewięćdziesiątych; Niemcy jako płatnik netto w procesie integracji gospodarczej – próba relatywizacji.