Amor patriae nostra lex

Lata stalinizmu to jeden z najbardziej dramatycznych rozdziałów w dziejach polskiej Marynarki Wojennej. W tym okresie marynarze, którzy w opinii gen. Władysława Sikorskiego „zapisali się złotymi zgłoskami w historii Polski”, za wierność wartościom wyniesionym z II Rzeczypospolitej płacili najwyższą cenę: upokorzenia, uwięzienia i śmierci.

Jedną z tragicznych ofiar stalinowskich represji był kmdr Stanisław Mieszkowski – w młodości ochotnik wojny 1920 r., obrońca Wybrzeża w 1939 r. oraz jeden z najbardziej zasłużonych oficerów marynarki po II wojnie światowej. W latach 1945–1950 pełnił m.in. obowiązki kapitana portu Kołobrzeg, dowódcy Flotylli Trałowców, komendanta Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, szefa Sztabu Głównego Marynarki Wojennej i dowódcy Floty. Ten nieprzeciętny oficer, do końca wierny biało-czerwonej banderze, aresztowany 20 października 1950 r. przez oficerów Zarządu Informacji Marynarki Wojennej pod nieprawdziwym zarzutem szpiegostwa, wyrokiem Najwyższego Sądu Wojskowego został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 16 grudnia 1952 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

Losy kmdr. Mieszkowskiego pokazują tragiczne dzieje kadry oficerskiej Marynarki Wojennej II RP w latach stalinizmu.